بك لايت

تلويزيون ال اي دي

تلويزيون هاي ال اي دي، تلويزيون هاي ال سي دي با نور پس زمينه LED هستند. در واقع مي توان گفت تلويزيون هاي LED آخرين نقطه اي هستند كه تلويزيون هاي LCD به آن مي رسند. برخلاف تلويزيون هاي LCD استاندارد نور پس زمينه با LED انجام مي شود، نه Cold Cathode Fluorescent Lamp-CCFL (لامپ فلورسنت كاتد سرد). به لطف اين نوآوري انقلابي در فناوري نور پس زمينه مورد استفاده ايجاد تصاوير روي صفحه، پانل هاي بسيار نازكي شروع به توليد كرده اند. LED مخفف Light Emitting Diode در انگليسي است و به معناي "ديود ساطع كننده نور" است. ال اي دي ها عناصر مدار نيمه هادي هستند كه انرژي الكتريكي را به نور تبديل مي كنند. آنها تحت قطبيت صحيح عمل مي كنند و نور را به نسبت مستقيم با ولتاژ قطبش صحيح اعمال شده به انتهاي خود ساطع مي كنند. اگر ال اي دي به درستي پلاريزه شده باشد، الكترون ها و حفره هاي سطوح انرژي مختلف بايد مقداري از انرژي خود را براي تركيب شدن از دست بدهند. الكترون ها انرژي خود را به صورت گرما و نور به محيط مي دهند. اگر ديود با يك غلاف پلاستيكي شفاف پوشانده شود، انرژي صرف شده در طول تركيب الكترون-حفره در ساختار ديود به شكل نور ساطع مي شود. اينگونه است كه ما نور را مي بينيم.

مهمترين قسمت LED تراشه LED است كه از مواد نيمه هادي تشكيل شده و نور ساطع مي كند. تراشه LED يك منبع نور نقطه اي است و عنصر بازتابنده قرار داده شده در غلاف اجازه مي دهد تا نور در جهت خاصي پخش شود. اگر به يك LED با پوشش شفاف نگاه كنيد، تراشه LED ديده مي شود. در تلويزيون هاي LCD و تلويزيون هاي LED از يك نوع پنل استفاده مي شود. تفاوت اين است كه يكي از يك لامپ فلورسنت استفاده مي كند و ديگري از رديف هايي از LED استفاده مي كند كه در موقعيت هاي مختلف صفحه نمايش ثابت شده اند تا پانل را روشن كنند. به جز نور پس زمينه، عملكرد پنل مانند تلويزيون LCD استاندارد است. برخلاف لوله CRT يا سلول هاي پلاسما، سلول هاي LCD نمي توانند نور توليد كنند. به همين دليل صفحه نمايش هاي LCD به نور پس زمينه نياز دارند. تلويزيون هاي LCD استاندارد داراي فلورسنت هستند كه براي نور پس زمينه استفاده مي شود. نور سفيد ساطع شده توسط آنها به لطف پخش كننده نور و فيلتر نور به طور مساوي در كل صفحه پخش مي شود. صفحه نمايش از هزاران سلول تشكيل شده است. با اعمال ولتاژ به يك سلول، ساختار مواد سلول تغيير مي كند. نوري كه به ساختار كريستال مايع مي رسد نور را به طور كامل عبور مي دهد، مقدار مشخصي را مي گذراند يا نمي كند، در نتيجه موقعيت هايي كه در اثر انرژي دادن به كريستال هاي مايع ايجاد مي شود. اين ساختار TFT (ترانزيستور لايه نازك) است كه اين انتقال را كنترل مي كند. اين سوئيچ هاي نيمه هادي در داخل LCD به كريستال هاي مايع اجازه مي دهد تا نور را كنترل كنند و باعث مي شوند مانند يك پرده عمل كنند. ساختار TFT صفحه را به شكل تاس مي پوشاند. مهمترين مزيت فناوري ترانزيستور لايه نازك اين است كه پيكسل ها به طور مستقل از يكديگر از طريق ترانزيستورها مديريت مي شوند. امروزه از اين ساختار در صفحه نمايش نوت بوك، تلفن همراه و تلويزيون استفاده زيادي مي شود.

لامپ هاي فلورسنت به نام CCFT در تلويزيون هاي LED استفاده نمي شوند. در عوض از آرايه هاي LED استفاده مي شود. آرايه LED را مي توان در يك، دو يا هر چهار طرف، بسته به اندازه مقدار نور مورد نياز نمايشگر، نصب كرد. بزرگترين مزيت ساخت نور پس زمينه با LED براي تلويزيون اين است كه امكان توليد پنل هاي بسيار نازك را فراهم مي كند. تلويزيون هاي بسيار نازك از نظر ظاهر انقلابي هستند. علاوه بر اين، هزينه توليد در مقايسه با تلويزيون هاي LCD با نور پس زمينه CCFT (فلورسنت) كاهش يافته است. زيرا تلويزيون هاي ال اي دي مانند تلويزيون هاي ال سي دي داراي نور فلورسنت كارت اينورتر ندارند. نيازي به كارت اينورتر نيست كه فلورسنت ها را قادر به كار كند. اين باعث مي شود كه صفحه نمايش نازك باشد و همچنين هزينه را كاهش مي دهد. بزرگترين تفاوت در تلويزيون هاي LED اين است كه با خاموش كردن LED در منطقه اي كه رنگ سياه در آن قرار مي گيرد، مشكي بيشتري روي صفحه نمايش به دست مي آيد. به اين ترتيب مي توان به نسبت كنتراست بسيار بالايي دست يافت. اين منجر به وضوح در تصوير مي شود. در حالي كه كنتراست بين 1:10000 و 1:50000 لومن در تلويزيون هاي LCD به دست مي آيد، اين نسبت در تلويزيون هاي LED بين 1:2000000 و 1:5000000 است. يكي ديگر از ويژگي هاي مهم اين فناوري مصرف كم انرژي است. مصرف انرژي در انواع تلويزيون هاي LED كم است.